آیا از مضررات شکر با خبر هستید؟ به نظر شما، مضررات شکر چه می باشد؟
در این مقاله سعی داریم مضررات شکر را مورد مطالعه قرار دهیم.
مضررات شکر و مصرف بیش از اندازه آن در رژیم غذایی چه می باشد؟
در قسمت اول دوره شناخت و کنترل ذهن توانا، به بررسی ورزش ذهنی پرداختیم، و در سه درس آینده در رابطه با تغذیه و تاثیر آن بر سلامت ذهن صحبت می کنیم. مغز انسان بیشتر از تمام ارگان های موجود در بدن انرژی مصرف می کند و منبع سوخت آن گلوکز است. شکر از مواردی است که به سختی می توان از رژیم های روزانه آن را حذف کرد. از چای شیرین اول صبح گرفته تا شکری که در نان مصرفی روزانه استفاده می شود و قند و شکلات هایی که در طول روز مصرف می کنیم حاوی مقادیر بالایی قند می باشند. مرکز سلامت قلب آمریکا، پیشنهاد می‌کند افراد روزانه بیشتر از 6 قاشق چای خوری شکر مصرف نکنند. بر طبق گزارشی از دانشگاه کارولینا، هر فرد به طور معمول روزانه 300 کالری اضافه را با مصرف شکر به بدن خود اضافه می‌کند.
اما وقتی مغز انسان در معرض مصرف بیش از حد قند که در سیستم غذایی مدرن امروز متداول است قرار بگیرد چه اتفاقی می افتد؟
به دلیل اهمیت بسیار این موضوع ما در توانا قصد بررسی ویژه بر روی این موضوع خاص را برای شما خوانندگان گرامی داریم.
قطعا در مورد مصرف شکر بیشتر به معنای بهتر نیست. شکر اضافی بر مهارت های شناختی مغز و همچنین بر مهارت کنترل شخصی فرد آسیب می رساند. مصرف کمی قند اضافه میل به مصرف بیشتر را تحریک می کند. قند تاثیرات زیادی بر مرکز لذت یا پاداش مغز می گذارد. وقتی مرکز لذت مغز که مرکز پاداش هم نامیده می شود فعال است احساس خوشی و لذت در ما به وجود می آید. خوردن قطعه ای کیک این مرکز را فعال می کند. دانشمندان دریافته اند که غذاهای شیرین ، شور و چرب می تواند تاثیرات اعتیاد گونه در مغز انسان تولید کرده و باعث از دست رفتن کنترل شخصی فرد شوند که خود باعث عادت بد پرخوری و متعاقبا افزایش وزن فرد می شود. این محرک انسان های اولیه را به سمت پرکاری هدایت می کرد. همچنین موجب بقای افراد در دوره های کمبود منابع غذایی می شد. اما امروزه و با سبک زندگی جدید که تحرک کمترین جای ممکن را در آن دارد این محرک تنها باعث شیوع چاقی و رشد روزافزون دیابت شده است. ویژگی های ساختاری پرخوری و مصرف مواد مخدر کاملا شبیه به هم هستند و ایده ی اعتیاد به مواد غذایی اخیرا در میان دانشمندان به شدت رواج یافته است.
مرکز لذت یا پاداش مغز:
غذاهای با شاخص گلیسمی بالا نواحی خاصی از مغز را که با مرکز لذت در ارتباط است فعال می کند و در نتیجه احساس گرسنگی بیشتری در فرد ایجاد می کند. غذاهایی که باعث بالا رفتن بیشتر قند خون می شوند تحریکات اعتیاد آور بیشتری در مغز ایجاد می کنند. گرسنگی بیشتر سبب مصرف مواد غذایی بیشتر و در نتیجه تحریک بیشتر مرکز لذت مغز و احساس گرسنگی مجدد می شود. به مرور فرد نیاز به مصرف بیشتر شکر ، چربی و نمک برای رسیدن به همان میزان احساس شادی را دارد. همین فرایند اساس یا آستانه ی تحمل در اعتیاد به مواد مخدر را پایه ریزی می کند. در طول زمان میزان بیشتر مواد مخدر مورد نیاز است تا فرد به همان سطح از رضایت برسد.
اثرات مصرف بیش از حد شکر بر بدن:
مصرف بیش از حد شکر برای بدن مضر است. هر چه میزان هموگلوبین گلیکوزیله بالاتر باشد، انقباض مغز بیشتر است . هموگلوبین گلیکوزیله یک آزمایش تست دیابت خون بوده و نشانگر میانگین قند خون فرد در طی 2 تا 3 ماه گذشته می باشد.نتایج این آزمایش نشان می دهد که چند درصد از هموگلوبین خون با قند ترکیب شده است که هر چه این درصد بالاتر باشد نشانگر بالا بودن متوسط میزان قند خون است.
مطالعات نشان می دهد که حتی یک درجه افزایش قند در جریان خون می تواند برای مغز مضر بوده و آسیب های مغزی فراوان در فرد ایجاد کند و منجر به کاهش عملکرد شناختی و نقص تمرکز، یادگیری، حافظه و سایر عملکردهای شناختی فرد شود. شکر همچنین بر خلق و خوی انسان تاثیرگذار است. خوردن شکر ممکن است به صورت موقت باعث شادی فرد شود اما در درازمدت می تواند در فرد ایجاد افسردگی، اضطراب و استرس کند. بر اساس مطالعات انجام شده بر روی تصاویر مغز دیابت نوع 2 احساس خستگی و اضطراب را در فرد افزایش می دهد.
مصرف زیاد شکر خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد. تحقیقات نشان می دهد که مقاومت به انسولین و مقدار گلوکز خون که از معیارهای تشخیص دیابت است با بروز اختلالات مغزی مثل آلزایمر در ارتباط اند. بعضی از محققان از آلزایمر حتی به عنوان دیابت نوع ۳ یاد می کنند.
در افراد جوان و سالم توانایی پردازش احساسات با افزایش قند خون به خطر می افتد. افزایش قند خون برای عروق خونی مضر بوده و منجر به مشکلات دیگری همانند آسیب رگ های خونی مغز و رتینوپانی ( عارضه ای ناشی از دیاب که به دلیل تغییرات ایجاد شده در رگ های خونی رخ می دهد و به شبکیه ی چشم آسیب می زند ) می شود.
مصرف بیش از حد شکر حتی در افرادی که به بیماری دیابت دچار نیستند منجر به پایین آمدن نمرات در آزمون های عملکرد شناختی می شود . این اثرات منجر به هایپرگلیسمی (ازدیاد قند خون)، فشار خون بالا و مقاومت به انسولین شده و عملکرد پانکراس را کاهش می‌دهد، که خود تولید انسولین را متوقف می‌کند.
هر نوع شکری که به مواد غذایی افزوده می شود خطرناک است. در یک مطالعه درباره مصرف شکر در 175 کشور، یافت شد که مصرف روزانه 150 کالری از شکر 11 برابر کالری به دست آمده از چربی و پروتئین، به ابتلای دیابت نوع 2 کمک می‌کند. پس عاقلانه است این شکر را با مصرف مقداری خشکبار و خوراکی‌های دیگر جایگزین کنیم. ما می توانیم با مصرف میوه های تازه به جای شکرهای تصفیه شده از این خطرات اجتناب کرده و از امتیازات اضافی فیبر، آنتی اکسیدان و مواد مغذی مورد نیاز خون بهره برده و اثرات منفی شکر را محدود کنیم. مصرف بیش از حد دیگر شکرهای غلیظ همانند گیاه آگوا ،عسل ، شیره ی افرا نیز به همان میزان خطرناک اند .
بطور خلاصه در این مقاله به مضررات شکر و تاثیر منفی آن بر سلامتی نکات مهمی را مطرح نمودیم.
