ویژگی های شخصیت کاریزما چیست؟ در این مقاله به ویژگی های شخصیت کاریزما می پردازیم.
ویژگی های شخصیت کاریزما و صفات رفتاری آنها
در درس های قبل به بررسی این مفهوم پرداختیم که کاریزما چیست ؟ پس از آن خصوصیاتی از آن را بررسی کردیم، در یک درس مجزا به بررسی اهمیت سکوت پرداختیم و همچنین به اهمیت تماس چشمی اشاره ای داشتیم. وقت آن بود یک درس با محوریت همه درس های ارائه شده را در دوره شخصیت کاریزما برایتان آماده کنیم.
چه خصوصیات و مدل ذهنی دیگری در رابطه با افراد شخصیت کاریزما وجود دارد؟
1. افراد کاریزما بیشتر گوش می دهند تا حرف بزنند.
بیشتر می پرسند، و تا نپرسیدند، نمی گویید. در پاسخ دادن، اندك می گویند، و بیشتر، خاموش حرف می زنند؛ یعنی با عمل حرف می زنند.به جاي حرف زدن، نگاه می کنند، نظر می اندازند، و تأمل می کنند، و سپس اندکی می گویند .و وقتی شروع به گفتن می کنند، نصیحت نمی کنند، مگر آن که تو از آنان پندي بخواهی. زیرا اگر شروع به نصیحت کنند، در واقع، در مورد شما حرف نمی زنند، بلکه از خود حرف زده اند که این عادت بزرگان و کاریزماها نیست.یک کاریزما، هیچ وقت از خود حرف نمی زند. یک کاریزما هیچ وقت نمی گوید که من را قبول داشته باشید. کاریزما، همواره از چیزي حرف می زند که براي مخاطبان مهم است، نه از آن چه که براي احوال شخصی خود او اهمیت دارد.در واقع، کاریزما بودن نیازمند سنخی از حکمت است که بتواند از خود عبور کند و از یک موقعیت متعالی به مخاطبان آن چه آن ها را بایسته است بگوید.
نکته کلیدي این است که باید بتوانیم خود را محو کنیم.
2 . وقتی با یک شخصیت کاریزما حرف می زنی، گزیده نمی شنود، هر آن چه بگویی می شنوند.
برخی افراد، به هیچ وجه نمی توانند حرف کسانی که تصور می شود از آنان فروتر و کم ترند را بشنوند ( تضمین می دهم که از این دست افراد، هم اکنون در ذهن شما هستند.) عده اي هستند که با آنان حرف می زنند، ولی گوشی بده کار نیست.کاریزماهاي بزرگ به « همه » حرف افراد، بدون در نظر گرفتن موقعیت یا وضعیت اجتماعی یا « سطح » آنان ؛ گوش می دهند.
آن ها، همواره این احساس را دارند که چیزي بین آنان و مردم مشترك است، و فکر نمی کنند که تافته یکسره جدا بافته هستند. همه ما آدمیم.کاریزما اصلاً فکر نمی کند که مهم است.باز هم نکته کلیدي این است که باید بتوانیم خود را محو کنیم.
3. ویژگی های شخصیت کاریزما – شخصیت کاریزما خود را قاطی هر مساله ای نمی کنند.
اگر خیلی خودشان را مشغول کنند، نخواهند توانست خوب گوش کنند.آن ها بیهوده با موبایل خود ور نمی روند. آن ها یکسره جلوي اینترنت نیستند. بیهوده به چیزی توجه نمی کنند؛ حتی برای یک لحظه. و برای این منظور؛ باید جلوی دل را که به هرجایی پرواز می کند؛ گرفت. کاریزما دل خود را کنترل می کند. تا می تواند « توجه » خود را مدیریت می کند. باز هم نکته کلیدی این است که باید بتوانیم خود را محو کنیم.
.4 آن ها بیش از آن که دست بگیر داشته باشند، می بخشند.
اصلا در عطا و موهبت، فکرش را هم نمی کنند که در عوض چه خواهند گرفت.حواس کاریزما، در طول زندگی، متوجه این است که چه موهبت هایی را می تواند تقدیم انسان ها کند. و هر گز به این فکر نیستند که مردم در عوض به آنان چه خواهند داد. فکر کاریزما این است که باید طوري زندگی کند که چیزي به دنیا بیفزاید.موهبت، تنها راه براي ایجاد یک ارتباط واقعی است، و کاریزماها این کار را خیلی خوب انجام می دهند. آن ها در چشم پوشی از دست مردم، در عین گشاده دستی، مهارت یافته اند، و عطا و بخشش آنان، تصنعی نیست. با آنان که هستی، فکر می کنی که تو براي کاریزما، مهم ترین آدم دنیا هستی، و البته، واقعاً هستی.
.5کاریزماها، اهتمام و توجهی به خودشان ندارند.
با کاریزما که هستی، انگار که تو براي او، مهم ترین آدم دنیا هستی، و البته، واقعا هستی. ولی انگار که خوش اصلا مهم نیست. گاهی فکر می کنی که در کاریزما نیروي سهمگینی براي قربانی کردن خود براي دیگران هست .افراد معمولی خود را می گیرند، و پرمدعا و خودپسندند. به همین دلیل است که خیلی ما را تحت تاثیر قرار نمی دهند، با آنان راحت نیستیم، و از دم خور بودن با آن ها سر باز می زنیم.ولی کاریزما، به طرز دور از تصوري، شبیه خودپسند هم نیست. نمی شود توصیف کرد، باید ببینید که کاریزما، کاملاً صورت مسأله خود را پاك کرده است.
.6از آن جا که آن ها متوجه افراد دیگر هستند، از اهمیت بیشتري برخوردارند.
«درست، وقتی که به نظر می رسد که آن ها خود را له کرده اند، در می یابی که بسیار بزرگ شده اند.»
و این یک دلیل مهم شناختی دارد؛ وقتی آن ها خود را از میان برمی دارند، با دیگران پیوند می یابند، دانش دیگران را به خود پیوند می زنند، و سپس، حکمت آنان تیز و فربه می شود. آن ها با خوب گوش دادن و خوب اهتمام داشتن، و خوب اهمیت دادن، خود را در دانش دیگران شریک می کنند ؛ و بدین ترتیب « بزرگ » می شوند.
آن ها می توانند هر چیزي را، به سهولت، از دیگران بیاموزند .پس به سهولت، بزرگ و حکیم می شوند.و همچنان که با دانش دیگران سهیم می شوند، با دنیاي آنان هم شریک می گردند، و دنیاي آنان را نیز از آن خود می کنند.شاید به این خاطر است که چهره هاي برجسته تاریخ، همیشه هر جا که رفته اند و حتی تبعید شده اند، دارایی آنجا را از آن خود کرده اند. صورت مسأله خود را پاك کرده اند، و آن وقت، با مردم اطراف خود یکی شده اند.
7.افراد کاریزما، درخشان ترین منبع قدردانی از دیگران اند.
ایمان دارند که قدر هیچ کس را درست نمی دانند. قدر هیچ کس را. مثلاً سعی کنید که قدر کسی را به او بگویید. به او بگویید که فلانی چقدر خوب است. صبر کنید. او به شما خواهد گفت که آنچه گفتی، فلانی نیست. تو هیچ گاه همه خوبی هاي او را نخواهی دانست .وقتی از کسی قدردانی می کنی، این کار تو، خود را به دانستن است. انگار که در موضعی رفیع تر، از رفعت دیگري سخن می گویی. شما با قدردانی از کسی، خود را از او جلوتر انداخته اید.
ولی کاریزما به جاي قدردانی، به جاي تعریف و تمجید، به جاي جایزه دادن، به قدر کافی به کاري که او هم اکنون در حال انجام آن است توجه می کند. به خود او توجه دارد، و خود را در متن کار او قرار می دهد.
کاریزما این توان را دارد که از خود عبور کرده است، پس می تواند خود را در متن کار دیگران قرار دهد. در این حال، گاهی به کار دیگران انتقاد هم می کند، ولی انتقاد او به قدر جایزه براي دیگران می ارزد، چرا که معلوم می شود که کاریزما، از خود به درآمده، و واقعاً چم و خم کار او را می فهمد.باز هم کاریزما، نان این را می خورد که از خود عبور کرده است.
8 . کلمات خود را انتخاب می کنند.
«آن ها همین طور در پس هم سخن نمی گویند. انگار کلمه ها را انتخاب می کنند.»
کلمات، می تواند کمک کند که دیگران احساس بهتري از دنیا داشته باشند. البته کمک می کند که شما هم احساس خوبی در مورد دنیا داشته باشید. و این، یعنی مجموعه عملکرد بهتر در بهبود دنیا.پس، کاریزما می داند که در اداي کلمات، مسؤولیت خود را در قبال عالم به عهده می گیرد.کاریزما مانند اغلب مردم، در گفتن، خود را خالی نمی کند، بلکه خود را محبوس می کند، تا دقیقاً آن چیزي را که بهبود دنیا کمک می کند، به زبان آورد.
9 . دنبال نقاط ضعف دیگران نمی گردند.
کاریزما به حال بد دیگران نمی خندد. واقعاً نمی خندد.
کاریزما دوست ندارد، شایعات بی اساس را گوش دهد. واقعاً دوست ندارد.
کاریزما دوست ندارد که بشنود که بدي بر سر کسی آمده. واقعاً دوست ندارد.
اگر به حال بد دیگران خندیدید، اگر گوش خود را براي شنیدن شایعه سقوط دیگران تیز کردید، اگر به فرجام بد کسی، ریشخندش کردید، آن وقت، مردم، دیگر خنده و گریه شما را باور نخواهند کرد.باز هم معلوم می شود که کاریزما، براي کاریزما بودن، باید از سد من و ما و آن هایی عبور کند، و خود را بردارد، و مهارت آن را بیابد که خود را با دیگران تلفیق و یکپارچه کند. آن وقت، دیگر به بد دیگران نخواهد خندید.
10 . دنبال نقاط ضعف دیگران نمی گردند، اما، حسابی دنبال نقاط ضعف خود هستند.
« نمی توانیم خیلی کاریزما شویم، مگر آن که واقعاً فروتن باشیم .به اشتباهات خود، بموقع، و قبل از آن که افشا شود، اعتراف کنیم.»
محتاط باشیم. به مردم نخندیم . مردم، آن خنده را به ما باز خواهند گرداند. آن قدر منتظر می مانند تا لبخند ما را به ما پس بدهند. در حالی که نفرت را در دل خود انباشته می کنند، هیچ فرصتی را براي زمین زدن ما از دست نخواهند داد، و آن گاه، خنده ما را به ما پس خواهند داد .مردم، کاریزما را، و توفیق او را می خواهند.
« باز هم نکته کلیدي آن است که باید بتوانیم خود را محو کنیم. باید بتوانیم از خودمان بگذریم.»
بسیار عالی بود ممنونم از شما