خوش صحبت بودن چگونه میسر است؟ در این مقاله به موضوع مهم خوش صحبت بودن می پردازیم.
چگونه فردی خوش صحبت باشیم و همه را شیفته خود کنیم ؟!
در درس گذشته از دوره شخصیت کاریزما چند متد برای تبدیل شدن به شخصیت کاریزماتیک را با هم بررسی کردیم و در این درس ادامه ی متدهای سازنده ی شخصیت های کاریزماتیک را یاد می گیریم. پس از تعریف دقیقی که از کاریزما داشتیم، حال وقت آن است تکنیک های عمیق تری از آن را یاد بگیریم.
سومین متد « تکنیک خوش صحبت بودن » است.
افراد با جذبه بلدند که چگونه با مردم صحبت کنند.آن ها می دانند که چطور یک بحث را شروع کنند؛ به آن مسیر بدهند و طوری صحبت کنند که به سایرین احساس آرامش بدهند.
اگر این چیزها را بلد نیستیم؛ باید تمرین کنیم. کسی هم نمی گوید کسب مهارت در این زمینه کار آسانی است اما اگر شجاعتش را داشته باشیم که از دیوار ذهنی خود عبور کنیم و خود را در این زمینه ارتقا دهیم؛ بعدا پاداشش را خواهیم گرفت. اوایلش کمی به ما سخت خواهد گذشت؛ اما بهتر شدن همیشه از طریق سخت گذراندن حاصل می شود.
خلاقیت در شروع صحبت کردن، مهم ترین راز افراد خوش صحبت و جذاب
اگر نمی دانیم که چطور یک گفت و گو را آغاز کنیم؛ خلاقیت به خرج دهیم. اول به این بیندیشیم که دوست داریم درباره ی چه چیزهایی صحبت کنیم و از صحبت کردن درباره ی چه مسائلی خوش مان نمی آید. اگر چیزی باشد که ما از صحبت کردن درباره ی آن معذب شویم؛ احتمالا این مطلب دیگران را هم معذب می کند.
نکته ی دیگری که باعث می شود ما آدم خوش صحبتی به نظر برسیم این است که بجای این که زور بزنیم خود را فرد باهوشی نشان دهیم؛ سعی کنیم آدم مهربانی باشیم.
خوش صحبت بودن – ویژگی های افراد جذاب
افراد خوش صحبت بلدند که چطور خود و هم صحبت های شان را داخل یک قایق بنشانند. این جور افراد وسط گفت و گو از تجربه های شان می گویند و بین صحبت های شان سعی می کنند داستانی جذاب تعریف کنند. و هم چنین با تعریف کردن جوک در جای مناسب؛ رنگ و لعابی به حرف های شان می دهند تا به شما گوشزد کنند خوش صحبتی فراتر از اطلاع رسانی خشک و خالی است. به کار گیری جوک و شوخ طبعی در حین صحبت کردن مهارت خاصی را می طلبد. اگر قصد دارید ماجرای خنده داری برای کسی تعریف کنید بهتر است؛ علاوه بر این که آن را بدون من من کردن بیان می کنید؛ ربطی هم به سرو ته بحث داشته باشد.
« برخورداری از حس شوخ طبعی می تواند ما را به فرد محبوبی در جمع تبدیل کند به شرط آن که ظرافت های استفاده از آن را رعایت کنیم.»
افراد خوش صحبت سوال می پرسند
آخرین موردی در خوش صحبت بودن این است که سوال بپرسیم. کسی که صحبت می کند دوست دارد سایرین گوش به حرف هایش بسپارند. سیمون رینولدز؛ از مجله معروف فوربس؛ می گوید:
« سوال پرسیدن بهترین فرصت را برای محبوب شدن در اختیار می گذارد.»
آدمی که سوال می پرسد جلسه ی گفت و گو را کنترل می کند و کسی که سوال های معقولانه و هوشمندانه بپرسد خودش را به عنوان یک آدم خوش فکرو با هوش جا می اندازد – صفتی که باعث می شود فرد جذبه پیدا کند. جالبی اش این جاست که پرسیدن یک سوال خوب نسبت به ارائه ی یک پاسخ خوب مناسب؛ دانش کمتری را می طلبد و در اصل همه ی تحسین ها باید به سمت فرد پاسخ گو سرازیر شود اما با این حال آن کسی که سوال خوبی بپرسد وجهه بسیار خوبی از خود به جا می گذارد.
یادش بخیر شادروان منوچهر نوذری بازیگر بود؛ دوبلور بود؛ در رادیو فعالیت می کرد و همچنین برنامه های زیادی را در تلویزیون اجرا کرده بود اما؛ بیشتر از همه این ها به خاطر مسابقه ی تلویزیونی جالبی که اجرا کرده بود معروف شده بود. این مسابقه نامش « مسابقه ی هفته » بود و و مرحوم نوذری یک برگه دستش بود و با لحن جالبی یک سری سوالاتی از شرکت کننده ها می پرسید تا اطلاعات عمومی شان را بسنجد. عبارت معروفی که در این مسابقه بارها و بارها از زبان ایشان بیان می شد «از کی بپرسم ؟» بود. من به شخصه جذبه ای که این بزرگ مرد در این مسابقه داشت را در هیچ احد و الناسی ندیدم.
از نسل فعلی هم می توانیم عادل فردوسی پور یا علی ضیا را در نظر بگیریم که مجری های توانمندی هستند. چیزی که آن ها را متمایز می کند این است که از مهمانان برنامه شان سوال های خوبی می پرسند و به طرز دوست داشتنی ای کنترل بحث را در اختیار می گیرند. جذبه داشتن بیشتر بر این اساس است که درباره ی سایرین چیزی یاد بگیریم تا این که سایرین چیزی از ما و درباره ی ما یاد بگیرند.
