مغز ما چگونه برای کشف و پرورش یک استعداد عمل می کند؟

عملکرد مغز برای کشف استعداد 

 

چرا باید علاقه مندی های قدیمی را بازیابی کنیم؟!

 

در درس گذشته توانا و همچنین درس چگونه استعداد خود را کشف کنیم ؟ آموختیم ریشه ی ارزشمندی ها ی ما در کودکی شکل می گیرد. بنابراین می توانیم به ارزش ها و علاقه مندی های قدیمی رجوع کنیم  و با بازیابی آن ها؛ به استعدادهای درونی مان بهتر و بیشتر پی ببریم.

داستان تکراری «علاقه ات را پیدا کن و بر اساس آن رشته دانشگاهی و شغلت را انتخاب کن» را همه شنیده ایم.  اما چرا باز هم عده ی زیادی از ما هستند که وقتی بزرگ می شوند می گویند ما به علاقه خودمان نرسیده ایم.

البته عده ای هم دل به دریا می زنند و در میانه راه مسیرشان را تغییر می دهند. اما بدبیاری آن جایی است که با وجود تغییر مسیر باز هم احساس ناخوشایندی در خود می کنند. این یعنی ما علاقه مندی های درونی مان را درست نشناخته ایم و از آن ها برای ادامه مسیر به درستی استفاده نکرده ایم. در همین لحظه که مشغول مطالعه این دوره از توانا هستیم لازم است بدانیم بهترین منبع یافتن توانمندی های درونی گذشته ما هستند.

چه گذشته تلخ باشد چه شیرین غنی ترین منبع موجود عملکرد ما تا اینجای کار در گذشته است که ما را یاری می کند تا خودمان را بهتر و بیشتر بشناسیم. این کمک شایانی به ما می کند تا ببینیم آیا در مسیر درستی قرار گرفته ایم یا نه و اگر نه چگونه می توانیم با استفاده از علایق و توانمندی های قدیمی آن را بهتر پیش ببریم و موفقیت های دلخواه مان را به دست آوریم. 

 

ما بهترین عملکرد و سریع ترین رشد را در نقاط قوت مان داریم و این باعث می شود نسبت به بقیه با شتاب بیشتری حرکت کنیم و شاهد به دست آوردن نتایج حیرت آور از خودمان شویم. درگیر کردن این علایق قدیمی با مسیر ما بازده کارمان را بیشتر خواهد کرد. آن ها احساس خوبی به ما می دهند؛ آن ها یادآور بهترین عملکرد های ما هستند.  در گذشته از آن ها نتایج خوبی گرفته ایم و چه بسا مورد تشویق اطرافیان واقع شدیم.

پس بهتر نیست که خودمان را کاملا آماده کنیم و به قول قدیمی ها آستین بالا بزنیم و خودمان را کشف کنیم؟!

16 درس دوره تصمیم گیری توانا در یک تصمیم گیری درست برای شناخت استعداد هایتان به شما کمک خواهند کرد. 

بیاییم سفری را با هم شروع کنیم که مطمئن هستیم در انتها به باغی پر گل و خوش آب و هوا منتهی می شود.اضطراب و استرس به کم ترین میزان خود می رسد. ما به درجه ای از خودشناسی خودکنترلی می رسیم.به در و دیوار خوردن ها را پایان می دهیم  و مهم تر از همه در می یابیم که آیا مسیری که برای زندگی کاری مان انتخاب کرده ایم نیاز به کمی اصلاح دارد یا خیر!

ریشه ی علاقه مندی ها از کجاست؟

این مربوط به طبیعت مغز است و بحث بسیار گسترده ای دارد. اما بگذارید  این گونه بیان نماییم که تصور کنیم ما وزیر راه و ترابری هستیم و به ما گفته اند که باید دو شهر را به وسیله ی راه آسفالته به هم وصل کنیم و در این بین باید در سریع ترین زمان ممکن و با کم ترین صرف هزینه این کار را بکنیم. ما دو راه بیشتر نداریم . 

 

یک این که بیاییم با هلیکوپتر و دوربین های مخصوص عملیات عکس برداری هوایی به منظور نقشه برداری هوایی را انجام دهیم  و سپس کوتاه ترین و اقتصادی ترین راه را انتخاب کنیم. به نقشه برداران زمینی دستور بدهیم تا این مسیر را پیدا کنند و با پیمان کاری قرار داد ببندیم تا این مسیر را بازسازی کنند و عملیات آسفالت و خط کشی را انجام دهند. 

دوم این که همان مسیری که مردم شهر برای پیمودن این مسیر از قبل درست کرده اند را با کمی زیر سازی و آسفالت درست کنیم . مسلما وقتی پای هزینه و زمان در بین باشد اولویت با روش دوم است.

زمانی که ما می خواهیم فعالیت جدیدی را شروع کنیم یا علم جدیدی را یاد بگیریم یا عادت  جدیدی را در خود ایجاد کنیم مغز ما باید مسیرهای عصبی (سیناپس) در خود بسازد تا انتقال دهنده های پیام ( نورون ها ) از طریق این مسیر اطلاعات را انتقال دهند یا دریافت کنند. برخی از این مسیرهای عصبی را ژن های گذشتگان ما به ما ارث می دهند و برخی دیگر بر حسب تصادف در ذهنم ما شکل می گیرند و برخی دیگر نیز به دلیل شرایط زندگی و تجربیات ما در دوران کودکی شکل می گیرد.

سیستمی در مغز ما وجود دارد تا در دوران کودکی و نوجوانی ما ذاتا به دنبال یافتن و پرورش این مسیرهای عصبی باشیم و این باعث بروز تغییرات و فعالیت هایی برای تکامل مغز می شود و این سیستم عملکرد؛ زمانی که به دوران نوجوانی رسیدیم ادامه دارد تا در جوانی این تغییرات تثبیت می شوند. و این گونه است که علایق ما نسبت به بعضی از کارها و فعالیت ها شکل می گیرد. این را باید بدانیم که طبیعت مغز به گونه ایست که سعی دارد تا بدن ما کم ترین مصرف انرژی را داشته باشد و از همان مسیرهای قدیمی پیام ها را انتقال دهد . این پیام ها حاوی احساسات و هیجانات نیز هستند.

 

ـ سوالی که در این مرحله ممکن است ذهن مان را به چالش بکشاند این است چرا نمی توانیم بعضی از کارها را خوب انجام دهیم؟!

 

 

 

 

طبیعت مغز ما به گونه ای است که می خواهد کم ترین میزان انرژی را مصرف کند و این موضوع باعث می شود تا مغز به دنبال همان مسیرهای قدیمی برای انتقال پیام ها بگردد. هر مسیر عصبی پیام مخصوص به خود را انتقال می دهد. پس برای این که عادت جدیدی شکل دهیم فرآیندی باید در درون مغز انجام گیرد که به مصرف زیادی انرژی احتیاج دارد.  البته این دلیل نمی شود تا ما به انجام کارهای جدید یا یادگیری علوم جدید دست نزنیم!

ما به دنبال فعالیت هایی هستیم که بیشترین خلاقیت را در آن ها داریم. یادگیری برای ما در این زمینه ها راحت تر است و در نتیجه سرعت ما در رشد بیشتر خواهد بود. در این دنیای رقابت قرار است ما بهترین باشیم. صرفا خوب بودن باعث وجه تمایز ما با دیگران نمی شود.
 عموما این تفکر وجود دارد که انسان در هر زمینه ای که تلاش کند می تواند رشد کند. جواب علم به این موضوع این است که علی رغم درست بودن این فلسفه باید در نظر داشت که ما در دنیای سرعت هستیم و باید به دنبال ایجاد تفاوت با دیگران باشیم تا در گروه ها یا در صنف کاری خود به چشم بیاییم و بتوانیم خدماتی خاص ارائه کنیم تا جذب بازارهای کاری شویم. چه در اداره مان و چه در کسب و کار شخصی مان این تفاوت ها گنجینه نشاط و ثروت ما را تعیین می کنند.