چرا بعضی از افراد به PTSD مبتلا می شوند؟ – راه درمان ptsd چیست؟

مهم است به یاد داشته باشیم که هر کسی که حادثه خطرناکی را پشت سر می گذارد به PTSD مبتلا نمی شود. در واقع بیشتر شان بدون مداخله و به سرعت بهبود می یابند.

عوامل زیادی در ابتلای شخص به PTSD نقش دارند. بعضی از این عوامل فاکتور های خطرناکی هستند که احتمالا ابتلا به  PTSD را بیشتر می کنند. عوامل دیگر که فاکتورهای منعطف نامیده می شوند؛ می توانند به کاهش خطر ابتلا به اختلال کمک کنند. برخی از این فاکتور های خطر و منعطف قبل از آسیب وجود دارند و برخی در طول و بعد از حادثه آسیب زا با اهمیت می شوند.

این مهم است که برای هر کسی که مبتلا به PTSD است توسط یک متخصص سلامت روان که تجربه کار با PTSD را دارد ؛ درمان شود. درمان های اصلی روان درمانی (گفتار درمانی ) ؛ دارو ها ؛ یا هر دو است . هر یک متفاوت است و PTSD به طور متفاوت بر افراد تاثیر می گذارد ؛ بنا براین درمانی که برای یک شخص موثر است ممکن است برای دیگری موثر نباشد. افراد مبتلا به PTSD  لازم است با متخصص سلامت روان کار کنند تا بهترین درمان را برای نشانه های شان پیدا کنند.

اگر کسی که مبتلا به PTSD است در حال زندگی با یک آسیب باشد ؛ مانند بودن در رابطه ای آزار دهنده ؛ باید به هر دو مشکل رسیدگی شود. دیگر مشکلات همرا می تواند شامل اختلال ترس ؛ افسردگی ‌؛ سوء مصرف مواد  و احساس خودکشی باشد . تحقیقات نشان داده است که حمایت خانواده و دوستان  می تواند بخش مهمی از بهبود باشد .

پیش تر گفتیم  یکی از راه های درمان PTSD ؛  روان درمانی «گفتار درمانی » است.

انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد اما همه ی آن ها مستلزم صحبت با متخصص سلامت روان  برای درمان یک بیماری روانی هستند. روان درمانی  می تواند  یک به یک یا در گروه رخ دهد و معمولا برای ۶ تا ۱۲ هفته طول می کشد ؛ اما ممکن است زمان بیشتری طول بکشد.

روان درمانی موثر گرایش به تاکید بر چند مولفه کلیدی دارد ؛ از جمله آموزش در مورد نشانه ها ؛ آموزش مهارت ها برای کمک به شناسایی محرک نشانه ها  و مهارت مدیریت نشانه ها است.

چطور می توانیم به یک دوست یا خویشاوند که مبتلا به PTSD شده کمک کنیم ؟!

اگر کسی را می شناسیم که ممکن است مبتلا به PTSD باشد؛ اول و مهم ترین کاری که می توانیم برای کمک به او انجام دهیم این است که تشخیص و درمان درست را فراهم کنیم .

برای کمک به یک دوست یا آشنا ؛ ما می توانیم:

– پیشنهاد حمایت عاطفی ؛ درک ؛ صبر  و تشویق کنیم.

– در مورد PTSD بیاموزیم تا بتوانیم تجربه های شان را درک کنیم.

– با دقت گوش دهیم ؛ به احساسات شان توجه کنیم.

– در حواس پرتی های مثبت مانند راه رفتن های بی دلیل شان و گردش و .. سهیم شویم.

– به آن ها این اطمینان خاطر را دهیم که با زمان و درمان بهبود می یابند.

و اما چطور می توانیم به خودمان کمک کنیم ؟!

ممکن است برداشتن قدم اول برای کمک به خودمان بسیار سخت باشد. درک این موضوع مهم است که اگر چه ممکن است این کار زمان بر باشد؛ با درمان ؛ ما می توانیم بهتر شویم.

برای کمک به خودمان :

– با پزشک مان در مورد گزینه های درمان صحبت کنیم .

– در فعالیت های فیزیکی یا ورزشی خفیف شرکت کنیم تا به کاهش استرس مان کمک کند.

– برای خود اهداف واقع بینانه تعیین کنیم.

– وظایف بزرگ را به بخش های کوچک تقسیم کنیم؛ اولویت بندی کنیم .

– در جست و جو شناسایی موقعیت ها ؛ مکان ها و افراد آرامش بخش باشیم.

– در مورد چیزهایی که ممکن است آغازگر نشانه ها باشند با دیگران صحبت کنیم.

– منتظر باشیم تا نشانه های ما به تدریج بهبود یابند ؛ نه بلافاصله.

– سعی کنیم با دیگر افراد وقت بگذرانیم  و به یک دوست یا آشنای معتمد اطمینان کنیم.