روش های ساده برای تقویت نظم و انضباط شخصی

نظم و انضباط شخصی یکی از مواردی است که نیاز به تمرین مداوم و پرورش دارد، مانند هر چیزی که توسعه آن به زمان نیاز دارد. نظم و انضباط را نیز می توان به مرور زمان و با راه کارهایی اثر بخش، بهبود بخشید، اما ابتدا بیایید به تعریف خود انضباطی بپردازیم.

خود انضباطی، در واقع نظم و انضباط در اصل توانایی مداوم ما در کنترل اعمال، احساسات و هیجانات است. وقتی صحبت از مسائل مالی ما می شود، این توانایی ما است که به برنامه های خود برای پس انداز و سرمایه گذاری پایبند باشیم. در انجام هر کاری وقتی با نظم و انضباط شخصی پیش می رویم، انگیزه خود را حفظ می کنیم و احتمال موفقیت ما در آن امر بیشتر می شود.

یادگیری مهارت های نظم و انضباط به ما این امکان را می دهد تا عادت های بد خود را ترک کنیم و اهداف بلند مدت و کوتاه مدت را به انجام برسانیم و زندگی خود را کاملاً تغییر دهیم.

7 روش ساده برای تقویت نظم و انضباط

در این جا ما هفت مرحله را برای ایجاد نظم و انضباط شخصی و کار در جهت زندگی بهتر که سزاوار آن هستیم، بیان می کنیم.

1.شمارش معکوس، سپس اقدام کنیم.

وقتی احساس می کنیم بی انگیزه هستیم، از ده شمارش معکوس انجام دهیم و سپس خودمان را مجبور کنیم هر کاری را که می خواهیم، همان لحظه انجام دهیم. یک شمارش معکوس سریع می تواند به ما کمک کند تا به فضای ذهنی مناسب برای ایجاد انگیزه برسیم. گاهی اوقات تنها چیزی که ما نیاز داریم یک حرکت کوچک برای برداشتن قدم بعدی است، در این صورت است که نظم و انضباط شخصی شروع می شود.

2.اهداف خود را در جایی قرار دهیم که بتوانیم هر روز آن ها را ببینیم.

نوشتن یک هدف آن را واقعی تر می کند، پس بهتر است ابتدا هدف را در دفتر برنامه ریزی سالانه خود بنویسیم و سپس آن را روی چند برگه بنویسیم و در جایی آویزان کنیم که اغلب موارد آن را می بینیم، با این روش به خودمان انگیزه می دهیم، از جمله مکان های مناسب برای این کار پشت میز کار، در اتاق خواب، روی در یخچال و یا تقویم آشپزخانه است.

انضباط خود را با افزودن جملات انگیزشی از افراد مورد تحسین خود افزایش دهیم، اما زمانی که مطمئن نیستیم اهداف درستی داریم؟ مدتی را صرف بررسی اهداف خود کنیم تا مطمئن شویم که آن ها با چیزهایی که واقعاً برای خود می خواهیم، هماهنگ هستند.

3. به خودمان یادآوری کنیم که چرا شروع کرده ایم.

هدف نهایی خود را در ذهن داشته باشیم، بدون این که فراموش کنیم که از کجا شروع کرده ایم. به صورت مداوم به خود یادآوری کنیم، به خصوص وقتی طی کردن مسیر سخت می شود، باید به خود یادآوری کنیم که چگونه و چرا این هدف را تعیین کرده ایم و پس از اتمام آن به چه چیزی دست خواهیم یافت.

همیشه روزی را تصور کنیم که کنترل کامل زندگی خود را در دست گرفته ایم و هر هدفی را که تعیین کرده بودیم به انجام رسانده ایم. یادآورهایی را روی تلفن خود تنظیم کنیم تا به خودمان بگوییم که چقدر در این مسیر پیشرفت کرده ایم و چقدر بابت آن به خود افتخار می کنیم، همچنین جملات تاکیدی راهی عالی برای تمرکز بر روی اهداف هستند.

4. ابتدا اهداف کوچکی تعیین کنیم.

سعی کنیم با تعیین اهداف بزرگ، خود را تحت فشار قرار ندهیم. اعتماد به نفس خود را با تعیین و دستیابی به یک هدف کوچک قبل از این که به دنبال یک هدف بزرگ باشیم، افزایش دهیم.

به عنوان مثال، اگر هدف نهایی ما دویدن ۵ کیلومتر بدون توقف است، هدف اولیه را برای دویدن یک کیلومتر بدون توقف تعیین کنیم، صبور باشیم و سعی کنیم از این روند ناامید نشویم، دستیابی به اهداف کوچک در ابتدا می تواند انگیزه لازم برای ادامه راه را به ما بدهد.

5. اولویت بندی را تمرین کنیم.

تصمیم بگیریم که کدام کارها ارزش این را دارند که تلاش بیشتری برای آن ها انجام دهیم و سپس روز خود را طوری سازماندهی کنیم که آن کارها را حتما به انجام برسانیم. اگر یک برنامه تنظیم کنیم، کمتر این احتمال وجود دارد که کارهای کم اهمیت و کار هایی که چندان برای ما دل چسب نیستند را به تعویق بیندازیم.

6. نقاط ضعف خود را بشناسیم.

نقاط ضعف خود را بشناسیم و سپس فعالانه با آن ها مبارزه کنیم، البته بهتر است تعیین کنیم که چگونه ممکن است دچار لغزش شویم و چگونه می توانیم از وقوع آن لغزش ها جلوگیری کنیم، به عنوان مثال اگر می‌دانیم که باید این شنبه ۵ کیلومتر بدویم، اما دوستان ما جمعه شب ما را به میهمانی دعوت کرده اند، بهتر است از آن صرف نظر کنیم.

اگر می‌دانیم که باید یک ساعت زودتر به سر کار برویم، اما کمی اهل شب‌ زنده داری هستیم، بهتر است قرص خواب بخوریم. قطعا ما ابزاری برای مبارزه با نقاط ضعف خود داریم و فقط باید آن نقاط را شناسایی کنیم.

7. از دوستان خود بخواهیم که ما را مسئول بدانند.

اگر کسی را که تحسین می‌کنیم، نظاره گر ما باشد، احتمال کمتری دارد که در اهداف خود تقلب کنیم. از قهرمان خود بخواهیم در کنار ما یک هدف تعیین کند. می توانیم همدیگر را تشویق کنیم و وقتی شرایط سخت می‌شود، می‌توانیم در کنار هم باشیم تا به یکدیگر فشار بیشتری بیاوریم و مانع دل سرد شدن خود شویم.

مقالات مرتبط :