چطور شهامت ملاقات آدم های جدید را داشته باشیم؟ – اعتماد به نفس در شخصیت کاریزما

اعتماد به نفس در کاریزما 

چطور با آدم های جدید ارتباط بگیریم؟

دومین  روش برای تبدیل شدن به یک شخصیت کاریزماتیک داشتن «اعتماد به نفس » است . در درس قبل از کارگاه کاریزما، گفتیم که سکوت چه قدر برای ایجاد جذابیت اهمیت دارد ؟ و حالا به اعتماد به نفس می پردازیم.

اعتماد به نفس داشتن یک پای کاریزماتیک بودن است؛ اما پروراندن آن مثل آب خوردن نیست. ما نه می خواهیم آدم  پرافاده و متکبری به نظر برسیم و نه فرد خجالتی و ترسویی. این حسی است که به آدم منتقل می شود. ما می توانیم با ورزش کردن مداوم  یا تیپ زدن و صحبت کردن در مورد اطلاعاتی که از این طرف و آن طرف داریم احساس خوبی به خودمان منتقل کنیم. بعد از ظهر یک ساعت به باشگاه می رویم و بعد از سوزاندن کلی کالری؛ با یک حال خوب و انرژی مثبت؛ به خانه می رویم و یک دوش حسابی می گیریم و لباسی شیک و تمیز می پوشیم و یک عطر خوش بو را روی خود خالی می کنیم و می رویم پاتوق دوستان و با هم به تحلیل دوره های مهارتی « توانا » می پردازیم. از ته دل به خاطر تمامی دانسته های مان  احساس غرور و افتخاری داریم  که هیچ کسی جلودارمان نیست.

در دوره های شخصیت کاریزما، هوش هیجانی،  شخصیت شناسی توانا و کارگاه تحلیل رفتار متقابل با دلیل ریشه این تمایلات آشنا می شویم. در توانا از شناختن خودتان لذت خواهید برد.

اعتماد به نفس در ملاقات های اول، مهم ترین ویژگی شخصیت کاریزما

اما این درست نیست که خوره بازی در بیاوریم . برای جذبه داشتن بد نیست به بقیه هم اجازه صحبت کردن بدهیم تا نشان دهیم که برای دانستن چیزهای جدید آدم کنجکاوی هستیم. افراد معمولی در هنگامی که چیزی از بحث سر در نیاورند بجای این که کنجکاوی به خرج دهند ؛ سریع به وضعیت دفاعی در می آیند و سعی می کنند جریان بحث را به سمت چیزهایی که خودشان سر در می آورند عوض کنند.  اما داشتن روحیه ی کنجکاوی به فرد این اجازه را می دهد که نه تنها اعتما به نفس خود را از دست ندهد؛ بلکه چیزی به اطلاعات خود بیفزاید و باعث شود سایرین هم از بیان اطلاعات خود احساس خوبی داشته باشند و در نهایت جذبه ی خود را بالا ببرند.

از طرف دیگر؛ افراد با جذبه و با اعتماد به نفس با هدف زندگی می کنند. تشخیص این که بعضی از افراد در کار خود سرگردان و بی هدف هستند کار چندان سختی نیست. حلقه ی گمشده در این جا فقدان یک « عامل به جلو راننده » است. شور و اشتیاق یک چیز است و اعتماد به نفس یک چیز دیگر. اگر انسان یک ماشین باشد؛ شور و اشتیاق ضبط آن است و اعتماد به نفس موتور آن .

جردن لیجوان اعتقاد دارد بدون انگیزه کاری از پیش نمی رود. او در این باره می گوید: « دلیلی؛ هدفی؛ تفکری … را بردارید و با آن زندگی کنید.» آدمیزاد به هدف گذاری زنده است. اگر به چیزی شدیدا باور داشته باشیم دیگر نیازی نیست کسی ما را به سمت آن ها هل بدهد. خودمان به صورت طبیعی به سمت آن می رویم. همیشه از خودمان مطمئن باشیم. حتی اگر به چیزی شک داریم آن را به صورت طاعون بین همه پخش نکنیم.

هیچ کسی نیست که همیشه بداند کارش به کجا ختم می شود؛ اما آدمی کارش درست است که پایش را محکم بردارد. فکر کنید یک بازیگر تئاتر هستید که حتی اگر روی سن یک لحظه نمایش نامه از یادتان رفت باید طوری بازی کنید که هیچ کسی این را متوجه نشود.

همه ی ما در زندگی لحظاتی داریم که پیش خودمان می گوییم فلان جا عجب گندی زدم. این ها را فراموش کنیم!  حتی یک اپسیلون ثانیه فکر کردن به این لحظات باعث می شود که ما تمرکز خود را از دست بدهیم که این از دید اطرافیان مان پنهان نمی ماند.

اعتماد به نفس یعنی این که آدم شخصیت خود و کاری که می کند را قبول داشته باشد و به بقیه مسائل توجه نکند. مردم از آدم با اعتماد به نفس خوششان می آید؛ حتی اگر این آدم از لحاظ سایر خصوصیات اخلاقی چندان جالب نباشد.اگر توانستیم اعتماد به نفس خود را به دست آوریم ؛ بیشتر راه با جذبه بودن را طی کرده ایم.