عشق واقعی چیست؟

یکی از زیباترین احساساتی که هر انسانی می تواند تجربه کند، احساس عشق است، عشق واقعی به مرور زمان شکوفا می شود و تجربه این احساس، انگیزه زیستن را در ما تقویت می کند، با این حال هر کسی به شیوه ای این احساس را تجربه می کند، به همین دلیل است که هر کسی عشق و دل بستگی را به شکلی تجربه می کند.
عشق با وجود تمامی زیبایی هایی که دارد، گاهی موضوع پیچیده ای می شود، بعضی اوقات چنان عاشق کسی هستیم که ادامه زندگی بدون او را نمی توانیم متصور شویم، جالب این است که بدانیم، احساس عشق گاهی در حین رابطه عاطفی با کسی و گاهی پس از بر هم خوردن رابطه با او در ما ایجاد می شود، شدت این احساس به حدی است که ما نمی دانیم، این احساس را عشق بنامیم یا وابستگی عاطفی، از این رو بهتر است نشانه های عشق واقعی و وابستگی عاطفی را بشناسیم.

عشق واقعی چه نشانه هایی دارد؟

• در عشق واقعی، تلاش داریم تا همیشه از دید محبوب خود زیبا به نظر برسیم، از این رو همواره به خود می رسیم.
• در عشق واقعی شور و انگیزه بالایی داریم، احساس فوق العاده ای در ما ایجاد می شود و انرژی زیادی داریم.
• با رضایت درونی، خود را وقف رابطه می کنیم، بدون این که انتظاری در مقابل آن چه انجام می دهیم از شریک خود داشته باشیم.
• با شنیدن خنده های شریک زندگی مشکلات ما کم رنگ می شود و احساس شادی می کنیم.
• وقتی از محبوب خود ناراحت هستیم، نمی توانیم زمان زیادی با او قهر کنیم، چون سکوت و عصبانی بودن باعث آزار ما می شود.
• برای این که رابطه ی ما در مسیر درست حرکت کند و هر دو احساس خشنودی کنیم، تلاش می کنیم و به او احساس دوست داشتنی بودن می دهیم.
• از آزردن محبوب خود ناتوان هستیم و حتی گاهی، کارهایی که دوست نداریم را حاضر هستیم برای رضایت و آرامش او انجام دهیم.
• به قول های خود متعهد می مانیم و هنگام تصمیم گیری به دیدگاه و احساس او نیز توجه داریم.
• هیچ گاه نمی توانیم ببینیم که شریک زندگی ما متحمل رنج و درد است و تمام تلاش خود را می کنیم تا به او کمک کنیم.
• هنگامی که موفقیت های او را می بینیم، خوشحال و مغرور می شویم و حسادت جایگاهی برای ما نخواهد داشت.
• طرف مقابل خود را همان طور که هست می پذیریم و دوستش داریم و به او احترام می گذاریم.
• از محبوب خود مراقبت می کنیم و به او توجه داریم و همواره از او حمایت می کنیم.
• ضمن این که محبوب خود را دوست داریم، اما فردیت و استقلال خود را نیز در رابطه حفظ می کنیم. دوستان خود را داریم و به سرگرمی های لذت بخش خود مشغول می شویم، بی آن که محبوب ما انتظار داشته باشد که علایق خود را به خاطر او تغییر دهیم.
• اگر بین ما دل خوری پیش بیاید و با هم دعوا کنیم، پس از مدت کوتاهی دوباره دوست داریم تا با محبوب خود صحبت کنیم، در واقع ما طاقت نداریم که ببینیم محبوب ما ناراحت است.
• احساس عشق شجاعت ما را افزایش می دهد و ما در رابطه خود و در کنار او ریسک می کنیم.
• هنگامی که احساس عشق واقعی داریم، رابطه ما رو به پیشرفت است و هر روز صمیمیت بین ما قوی تر می شود.
• بیشتر از این که بر عیب های محبوب خود تمرکز داشته باشیم، خوبی ها و ارزش های او برای ما مهم است، حتی ضعف های او ما را آزار نمی دهد، چون ویژگی های دیگر محبوبمان برای ما اهمیت دارد.
• هنگامی که عاشق محبوب خود باشیم، همواره در نزد خانواده خود، حامی او هستیم، به او توهین نمی کنیم و حاضریم برای او خود را به خطر بی اندازیم.
• یک عاشق واقعی محبوب خود را هموراه دوست دارد، چه هنگامی که محبوبش کنار باشد و چه هنگامی که دور از او است.
• هنگامی که عاشق واقعی هستیم، به قدری تمام احساسات ما درگیر می شود که نمی توانیم به افراد دیگر توجه کنیم.
• در رابطه عاشقانه واقعی حتی زمانی که شرایط مناسب نباشد، احساس امنیت داریم و باعث آرامش و راحتی در رابطه می شویم.
• اگر رابطه عاشقانه واقعی داشته باشیم، انگیزه بیشتری خواهیم داشت تا از نظر اخلاقی و شخصیتی رشد کنیم.

نشانه های وابستگی عاطفی چیست؟

• یکی از نشانه های مهم وابستگی عاطفی این است که فرد احساس ارزشمندی ندارد، چنین فردی ارزش و شایستگی خود را بر پایه قضاوت و دیدگاه دیگران تعیین می کند، یعنی اگر دیگران او را تأیید یا تحسین نکنند، احساس حقارت و بی ارزشی می کند و رسیدن به خواسته های خود را بدون حضور دیگران نمی تواند تصور کند.
• فرد وابسته احساس امنیت ندارد و همواره می ترسد، با این که در عشق واقعی نباید ترس و تنش وجود داشته باشد، اما فرد وابسته می ترسد و همواره در وحشت از دست دادن رابطه است.
• فرد وابسته همواره احساس حسادت دارد، از این رو تلاش می کند تا در رابطه، فرد مقابل را کنترل کند و آزادی های او را محدود کند، فرد وابسته تلاش می کند تا فرد مقابل را وادار کند تا عقاید و نوع زندگی او را تغییر دهد و طبق خواسته او زندگی کند، چنین فردی هیچ وقت نمی تواند، فرد مقابل را همان طور که هست بپذیرد و دوست داشته باشد، چنین احساسی باعث می شود که رابطه به سمت ناکامی پیش رود.
• از سوی دیگر، برخی از افرادی که وابسته هستند تلاش می کنند تا در رابطه عاطفی، دیگری را تحت هر شرایطی راضی نگه دارند و به هر نوع خواسته او عمل کنند، چرا که از تنهایی و تنها ماندن ترس دارند.
• کسی که وابستگی عاطفی دارد نمی تواند به تنهایی تصمیم بگیرد و از فکر خود استفاده نمی کند، از این رو همواره نظرش با آن چه طرف مقابل می گوید، یکسان است و نمی تواند افکار و عقاید و سبک زندگی خود را داشته باشد.
• در رابطه عاطفی فرد وابسته به فرد مقابل خود احساس گناه می دهد، در واقع فرد وابسته به گونه ای رفتار می کند که اگر فرد مقابل به او توجه کافی نکند و خواسته های او را بر آورده نکند به او احساس گناه دست دهد.
• کسی که وابستگی عاطفی دارد از فرد مقابل، تصویر ایده آل و بدون عیب و نقص می سازد و گمان می کند فرد مقابل هیچ مشکلی ندارد، همین طرز فکر باعث می شود که در طول رابطه، با دیدن اشتباهات فرد مقابل احساس نا امنی و تنهایی کند.

عشق واقعی با وابستگی عاطفی چه تفاوت هایی دارد؟

با توجه به آن چه تا کنون گفته شد، می توان به طور مشخص، پنج تفاوت عمده را میان عشق و وابستگی عاطفی بیان کرد.

از خود گذشتگی در عشق واقعی و خود خواهی همراه وابستگی

آدم عاشق خوشحال کردن محبوب خود را هدف قرار می دهد و همواره به دنبال راه هایی است تا به او احساس دوست داشته شدن بدهد، تهدید احساسی، رقابت با یکدیگر، کنترل همدیگر و بحث و دعوا برای اموری چون ظرف شستن در میان دو عاشق بی معنا است، از سوی دیگر، کسی که وابسته است، خوشحالی خودش را اولویت قرار می دهد، وابستگی او به حدی است که برای جلوگیری از طرف مقابل دست به کنترل او می زند و به جای این که با مشکلات خود مواجه شود، برای افزایش عزت نفس خود از طرف مقابل استفاده می کند، چنین فردی باور دارد که دیگری مسئول شادی و خوشبختی او است.

آزادی خواهی در عشق است و کنترل گری همراه وابستگی

در عشقی واقعی و متقابل هر دو طرف، خود واقعی خود هستند، آن ها مشوق یکدیگر هستند تا همان کسی باشند که واقعا هستند. دو طرف رابطه از ضعف های خود و این که دیگری از ضعف های او با خبر شود نمی ترسند، چرا که بین آن ها اعتمادی قوی شکل گرفته است، در عشق واقعی هیچ گاه برای کنترل دیگری تلاش نمی شود، به این دلیل که در عشق واقعی، دو طرف، عشق را چیزی فراتر از کنترل می دانند. در عشق واقعی دو طرف برای دنبال کردن آرزوهای خود و دیگری تلاش می کنند نه کنترل یکدیگر، این در حالی است که در وابستگی رفتارهای کنترل کننده وجود دارد و فرد وابسته نمی گذارد که دیگری وقت آزادی برای خودش داشته باشد، با دوستانش بگردد یا لحظات شادی را بدون حضور او تجربه کند، در این رابطه فرد وابسته طرف مقابل را برای ماندن در کنار خود مجبور می کند.

عشق دارای رشد متقابل و وابستگی دارای مانع تراشی

در عشق واقعی هر دو طرف در کنار هم و با هم رشد می کنند و به یکدیگر کمک می کنند تا بهترین خود باشند. در این نوع رابطه هر یک دیگری را برای رسیدن به خواسته ها و علایق و اهداف شان تشویق می کند. در رابطه ی مبتنی بر وابستگی، فرد وابسته نه تنها از پیگیری خواسته ها و اهداف خود ناتوان است، بلکه مانع از این می شود که دیگری نیز اهداف و علایق خود را دنبال کند، به بیان دیگر فرد وابسته دیگری را به دلیل ترس های خود محدود و کنترل می کند.

احساس عشق همیشگی است و احساس وابستگی موقتی

برای عشق تاریخ انقضایی وجود ندارد، ممکن است رابطه دو نفری که عشق واقعی بین آن ها است، روزی تمام شود، اما اگر عشق میان آن دو واقعی باشد، همیشه جایگاهی در قلب یکدیگر خواهند داشت و برای یکدیگر شادی می خواهند و آرزوی خوشبختی می کنند، از سوی دیگر، اگر بین دو نفر فقط وابستگی باشد، بعد از تمام شدن رابطه، احساس خشم و کینه یا خیانت وجود خواهد داشت، علت تجربۀ چنین احساساتی از این ناشی می شود که در این رابطه، دیگری باید برای شاد کردن فرد وابسته تلاش کند.

احساس عشق هوای نفس را دور می کند، وابستگی آن ها را درگیر می کند

در رابطه مبتنی بر عشق خود محوری کم می شود و هوای نفس کمتر درگیر می شود. در واقع دو طرف بیشتر مهربان می شوند و شجاعت این را پیدا می کنند تا دربارۀ ضعف های خود با دیگری صحبت کنند، این در حالی است که در روابط مبتنی بر وابستگی، هر دو طرف تحت تأثیر هوای نفس خود هستند و رضایت آن ها از رابطه کمتر می شود.

چگونه می توانیم از وابستگی عاطفی رها شویم؟

برای آن که بتوانیم در این زمینه موفق شویم، ابتدا بایستی برخی از ویژگی های مثبت را در خود تقویت کنیم. مهمترین رکن در هر شخصیت داشتن اعتماد به نفس است. از این رو، در نخستین گام، بایستی روی اعتماد به نفس خود کار کنیم تا بتوانیم به ارزشمندی خود پی ببریم تا بتوانیم از قرار گرفتن یا ارتباط برقرار کردن با افرادی که به حس ارزشمندی ما لطمه می زنند دوری کنیم. بدیهی است که برای تقویت این حس در خود بهتر است با افرادی صحبت کنیم و در ارتباط باشیم که به شکل گیری این حس در ما کمک می کنند، از سوی دیگر بهتر است سطح روابط خود با دیگران را بیشتر کنیم، چون در این صورت افزون بر این که افراد بیشتری را می شناسیم، می توانیم با محیط ها و شرایط مختلف بیشتری آشنا شویم که شناخت در کم کردن احساس وابستگی عاطفی کمک کننده است، به منظور تقویت اعتماد به نفس و در نتیجه کم کردن وابستگی عاطفی در خود بهتر است موفقیت هایی کوچک در هر زمینه ای که برای ما جذاب و الهام بخش است را دنبال کنیم.

بر پایه آنچه گفته شد، عشق واقعی را می توان از طریق نشانه هایی از وابستگی تشخیص داد. احساس انگیزه و انرژی داشتن، به خود رسیدن، دوست داشتن دیگری بدون از دست دادن فردیت، مراقبت از دیگری و احساس شجاعت داشتن از نشانه های عشق واقعی است. این در حالی است که در وابستگی احساس آزادی و امنیت نمی کنیم، به طرف مقابل خود حسادت می کنیم و سعی داریم دیگری را همواره راضی نگه داریم، به بیان دیگر در عشق واقعی احساس آزادی داریم، از خود گذشتگی می کنیم، رشد می کنیم، احساسی دو طرفه داریم و آن را همیشه احساس می کنیم، اما در وابستگی دیگری ما را کنترل می کند یا ما دیگری را کنترل می کنیم، که احساسسی بر پایه خودخواهی است و مانع رشد دیگری می شویم چون احساس ما به دیگری موقتی و زودگذر است.