نحوه متقاعد سازی والدین چگونه است؟

هر چند تغییر در سبک زندگی انسان ها سبب شده که میزان ارتباطات اجتماعی نسبت به سالیان گذشته کاهش چشمگیری پیدا کند، اما همچنان ارتباط بین والدین و فرزندان از پر تکرار ترین و البته مهم ترین روابطی است که در جامعه وجود دارد. مبنای شکل گیری تمام روابط اجتماعی از ارتباطاتی که میان اعضای خانواده ایجاد می شود، نشات می گیرد، بنابراین هرگز نباید به واسطه روزمرگی، از اهمیت این ارتباطات به سادگی عبور کنیم. اگر کودکان و نوجوانان قصد دارند در برقراری ارتباط موثر با دیگران در بزرگسالی به مشکل برنخورند، می بایست در ابتدا این مهارت را در واحد کوچک تری به نام خانواده بیاموزند.

15 نکته مهم برای متقاعد سازی والدین کدامند؟

پدر و مادر مهم ترین اعضای یک خانواده هستند و چگونگی متقاعد ساختن آن ها به مهارت ها و تکنیک های خاصی بستگی دارد که در ادامه به بررسی تعدادی از مهم ترین راه کارهای متقاعد سازی والدین می پردازیم.

1. دلایل خود را به طور کامل و واضح شرح دهیم.

برای والدین، دلیل کاری که انجام می دهیم از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. اگر می خواهیم رضایت آن ها را برای انجام کاری جلب کنیم، حتما می بایست دلایل آن را به صورت کامل، روان و بسیار واضح بیان کنیم. هرگز درخواست خود را به صورت گنگ و مبهم مطرح نسازیم. والدین به صورت ناخودآگاه نگران ما هستند و وجود هرگونه ابهام، این ذهنیت را برای آن ها به وجود می آورد که ما قصد داریم موضوع خطرناک یا نامناسبی را از آن ها پنهان نماییم، همین موضوع باعث عدم موافقت آن ها با درخواست ما خواهد شد.

2. آن ها را مجبور نکنیم.

به هیچ عنوان از طریق اصرار یا حتی التماس کردن، والدین را به پذیرش مطالبات خود وادار نسازیم. با این روش شاید بتوانیم آن ها را نسبت به قبول درخواست خود مجاب کنیم، اما یقینا این رضایت با میل و رضایت قلبی صورت نگرفته و سبب دل آزردگی و کدورت پدر و مادر ما خواهد شد، از طرف دیگر اگر ما در انجام آن کار دچار مشکل شویم، کمتر می توانیم روی کمک آن ها حساب کنیم، چون این کار با اصرار و پافشاری خودمان صورت پذیرفته است.

3.اعتماد به نفس والدین خود را افزایش دهیم.

همیشه سعی کنیم در جمع های خانوادگی و در حضور دیگران از خصوصیات مثبت اخلاقی و رفتاری والدین خود تعریف کنیم، البته انجام این کار موقعیت زمانی و مکانی خاص خود را می طلبد و هرگز نباید با چاپلوسی و تملق اشتباه گرفته شود. هیچ کس از این که مورد ستایش واقع گردد ناراحت نخواهد شد، پس والدین نیز از این امر مستثنا نخواهند بود، با این اقدام اعتماد به نفس آن ها را افزایش داده و آن ها را نسبت به پذیرش درخواست های خود آماده خواهیم ساخت.

4. اعتبار خود را افزایش دهیم.

اگر والدین، پذیرش خواسته ی ما را منوط به انجام برخی اقدامات از سوی ما می کنند، سعی کنیم در کوتاه ترین زمان ممکن آن کارها را انجام داده یا حداقل خود را در به سرانجام رساندن آن ها جدی و کوشا نشان دهیم، این اقدام اعتبار ما را نزد والدین به میزان قابل توجهی افزایش داده و سبب خواهد شد تا با رضایت بیشتری نسبت به قبول خواسته های ما واکنش نشان دهند. اگر می خواهیم به راحتی پدر و مادر خود را اقناع کنیم، باید تا می توانیم اعتبار خود را بالا ببریم.

5. درخواست خود را با جرات مندی مطرح کنیم.

اگر می خواهیم والدین خود را نسبت به پذیرش درخواست خود متقاعد سازیم، می بایست مهارت جرات مندی را در خود ایجاد و تقویت نماییم. جرات مندی به معنای بیان خواسته ها به صورت کاملا صادقانه است، به نحوی که موجب آزار و یا ناراحتی دیگران نگردد. توجه به معنای جرات مندی بسیار مهم است. رعایت ادب و پرهیز از آزرده ساختن دیگران مبنای اصلی جرات مندی است و هرگز نباید برای بیان خواسته های خود از دایره ادب خارج شویم.

6. منطقی باشیم.

سعی کنیم خواسته های ما معقول، منطقی و انجام پذیر باشد. همواره ظرفیت و توانایی والدین خود را در نظر بگیریم و مطالبات خود را به اندازه ای مطرح کنیم که آن ها بتوانند از عهده انجام آن برآیند. مثلا، اگر ما از پدر خود که کارمندی با درآمد متوسط است بخواهیم یک ماشین گران قیمت برای ما خریداری نماید، نباید توقع داشته باشیم که این تقاضا از سوی او مورد قبول واقع شود، ضمنا این رفتار ما ممکن است سبب دلخوری یا سرخوردگی والدین ما شده و روابط فی ما بین را با مشکل مواجه سازد.

7. والدین را با خودمان مقایسه نکنیم.

ناگفته پیداست که مقایسه بین دوران کودکی و نوجوانی والدین با دوره ای که ما در آن به سر می بریم، کار درستی نخواهد بود. شرایط و امکانات زندگی و سطح توقعات در این دو بازه زمانی تفاوت هایی بنیادی با یکدیگر دارند، پس هرگز والدین خود را به این دلیل سرزنش نکنیم، بلکه سعی کنیم خود را با شرایط فعلی تطبیق داده و ضمن برقراری رابطه ای صمیمی و دوستانه با آن ها، در فضایی سرشار از تعامل آن ها را نسبت به قبول خواسته ها یا راه کارهای منطقی خود متقاعد سازیم.

8. قدردان باشیم.

قدردانی در شکل گیری یک ارتباط اثربخش، همچون یک عصای جادویی عمل می کند. از هر موقعیتی برای قدردانی از والدین خود استفاده کنیم. این اقدام به شدت در تلطیف روابط ما موثر بوده و سبب خواهد شد تا آن ها به نوعی در معذوریت اخلاقی قرار گرفته و در برابر خواسته های ما کمتر از خود مقاومت نشان دهند.

9. زمان و مکان مناسب را انتخاب کنیم.

برای مطرح کردن نظرات یا خواسته های خود، شرایط مکانی و زمانی را در نظر داشته باشیم، در صورتی که ذهن والدین ما درگیر مسئله دیگری باشد یا به دلیل دغدغه شغلی یا خانوادگی از تمرکز کافی برخوردار نباشند، هرگز نمی توانند به سخنان ما توجه کافی داشته و یا آن را بپذیرند، پس زمانی را انتخاب کنیم که پدر و مادر ما می توانند به دور از هر موضوع جانبی و در کمال آرامش خاطر به خواسته های ما گوش فرا داده و واکنشی مطلوب ارائه دهند.

10. مسئولیت پذیر باشیم.

تا زمانی که نزد والدین خود زندگی می کنیم، سعی کنیم از هر موقعیتی استفاده کرده و مسئولیت پذیری خود را به آن ها ثابت نماییم. وقتی پدر و مادر، فرزند خود را مسئولیت پذیر می بینند او را شایسته توجه بیشتر دانسته و سعی می کنند به خواسته ها و نظرات او جامه عمل بپوشانند، زیرا می دانند چنین فرزندی کاملا به وظایف خود آشنا است و عواقب کارهای خود را به خوبی می پذیرد.

11. توانایی تغییر نظر منفی را داشته باشیم.

طبیعی است که والدین همیشه با نظر فرزندان خود موافقت نمی کنند و ممکن است گاهی ساز ناسازگاری بزنند. اگر دلایل خانواده کاملا منطقی باشد، فرزند وظیفه ای جز پذیرفتن آن ندارد، اما اگر احساس کردیم این پاسخ منفی ناشی از بیان ناقص ما یا درک ناصحیح والدین می باشد، سعی کنیم سخن خود را دوباره مطرح ساخته و یا از آن ها بخواهیم دلیل مخالفت خود را به ما توضیح دهند. با این شیوه ما می توانیم به صورت کاملا منطقی، کم کم نظر منفی آن ها را تعدیل کرده و آن ها را به پذیرش تقاضای خود متقاعد سازیم.

12. گروکشی نکنیم.

برای متقاعد ساختن والدین خود هرگز سعی نکنیم آن ها را به انجام کاری تهدید کنیم. برخی فرزندان برای تحت فشار قرار دادن والدین، سعی می کنند آن ها را دچار ترس و اضطراب ساخته و از این طریق حرف خود را به کرسی بنشانند. شاید این راه کار، موفقیت آمیز باشد، ولی عواقب خوشی را در پی نخواهد داشت. یکی از این عواقب ناخوشایند، از بین رفتن رابطه صمیمانه و دوستانه دو طرف است که زمینه ساز اختلافات و مشکلاتی اساسی در بلند مدت خواهد شد.

13. بزرگی و بلوغ خود را ثابت کنیم.

اگر والدین احساس کنند فرزندشان به اندازه کافی بزرگ شده و نظرات و خواسته های خود را از روی علم و آگاهی بیان می کند، آن ها را جدی گرفته و سعی می کنند با بلند نظری، سخنان او را بپذیرند، پس اگر می خواهیم مورد تایید پدر و مادر خود واقع شویم، باید از هر فرصتی استفاده کنیم و به آن ها نشان دهیم که کلامی که بر زبان می آوریم، کاملا از تجربه، دوراندیشی و تیزهوشی ما نشات گرفته است.

14. نحوه بیان مناسبی را انتخاب کنیم.

حتی اگر نظر یا خواسته ی ما کاملا منطقی و معقول باشد، اما ما برای بیان آن از لحن یا شیوه مناسبی استفاده نکنیم، نباید توقع داشته باشیم که سخن ما مورد پذیرش والدین ما واقع شود. عکس این مطلب نیز صادق است، پس همیشه سعی کنیم با استفاده از مهارت های کلامی و غیر کلامی، ضمن رعایت احترام پدر و مادر خود، آن ها را در خصوص پذیرش نقطه نظرات خود قانع سازیم.

15. رضایت دو طرف را در نظر داشته باشیم.

وقتی قصد داریم نظر، خواسته یا پیشنهاد خود را مطرح کنیم، نباید فقط به منافع شخصی خود فکر کنیم، بلکه باید والدین خود را نیز به عنوان طرف دیگر ارتباط در نظر داشته باشیم. وقتی پدر و مادر احساس می کنند که فرزندشان به خشنودی و رضایت آن ها اهمیت می دهد، حس خوبی پیدا کرده و با انعطاف بیشتری پذیرای سخنان او می شوند.

در زمان کنونی والدین به واسطه علاقه شدیدی که به فرزندان خود دارند سعی می کنند کمتر در برابر خواسته های آن ها مقاومت کنند، اما به کار گیری این تکنیک ها سبب شکل گیری ارتباطی موثر و محکم بین طرفین شده و باعث خواهد شد، پدر و مادرها با فراغ بال و رضایت بیشتری، در برابر خواسته های فرزندان خود قانع شوند.