نقش ارتباط موثر در اقناع مخاطب چیست؟

یک ارتباط زمانی موثر و مطلوب تلقی می گردد که در آن پیام از سوی فرستنده، به صورت کامل و بی کم و کاست به گیرنده آن انتقال یابد. عوامل بسیاری در شکل گیری یک ارتباط موثر ایفای نقش می کنند که اطلاعات و توانمندی های فرستنده، انتخاب ابزار و کانال های مناسب یک ارتباط صحیح و همچنین شخصیت و آمادگی گیرنده پیام، از جمله مهم ترینِ عوامل می باشند. فرستنده پیام، مهم ترین نقش را در برقراری یک ارتباط موثر و اصولی بر عهده دارد و در صورت موفقیت در این امر از شانس بالایی برای متقاعد ساختن طرف مقابل خود برخوردار خواهد شد.

مهم ترین عوامل برقراری یک ارتباط موثر در اقناع مخاطب چیست؟

برای برقراری یک رابطه خوب و موثر در جهت اقناع مخاطب روش های متفاوتی وجود دارد که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.

1.به زبان بدن توجه ویژه داشته باشیم.

مهارت های غیر کلامی نقشی انکارناپذیر در شکل گیری یک ارتباط موثر بر عهده دارند. وقتی ما در برقراری ارتباط با دیگران، این ابزار قدرتمند را به کار می گیریم، یعنی لبخند بزنیم، ارتباط چشمی برقرار کنیم، به نحوه نشستن، ایستادن و راه رفتن خود توجه کنیم، کنترل احساس مخاطب خود را به دست بگیریم، به راحتی می توانیم او را نسبت به خواسته های خود متقاعد نماییم.

2.گوش دهنده خوبی باشیم.

یکی از بهترین راه های برقراری ارتباط موثر با دیگران این است که بتوانیم با تمام دقت و تمرکز به سخنان او گوش فرا دهیم. با این اقدام، علاوه بر این که به مخاطب خود احترام می گذاریم، این احساس را در او به وجود می اوریم که سخنان و نظرات او برای ما از اهمیت بسیاری برخوردار است. در نتیجه میزان اعتماد او نسبت به ما افزایش می یابد و سعی می کند اطلاعات بیشتری از خصوصیات رفتاری خود را در اختیار ما قرار دهد. با این راه کار می توانیم بیش از پیش با وی همذات پنداری کنیم و با به وجود آوردن فضایی صمیمانه، نظرات خود را به او بقبولانیم.

3.پیامی واضح و مشخص انتقال دهیم.

همان طور که می دانیم لازمه برقراری یک ارتباط موثر، این است که پیام را به صورت کامل و بدون نقص به گیرنده انتقال دهیم، پس ما باید برای انجام این کار مهم باید هماهنگی کاملی بین کلام، لحن و بیان، حرکات بدن و حالات صورت خود به وجود آوریم. به عبارت دیگر تمام کلام و رفتار ما می بایست در خدمت انتقال یک پیام واحد باشد و مخاطب را دچار سردرگمی نکند، در این صورت مخاطب می تواند با ذهنی آرام و خاطری آسوده، سخنان ما را شنیده و آن ها را بپذیرد.

4.دست از قضاوت برداریم.

در ارتباط با طرف مقابل خود مدام سخن و رفتار او را زیر سوال نبریم و یا او را قضاوت نکنیم، در این صورت هرگز نمی توانیم رابطه مطلوب و موثری با او ایجاد کنیم. بنابراین نباید توقع داشته باشیم که مخاطب از ارتباط با ما لذت ببرد و به راحتی پذیرای سخنان ما باشد. اگر قصد داریم دیگران از ما فاصله نگیرند و مشتاق شنیدن سخنان ما باشند دست از قضاوت و سرزنش آن ها برداریم.

5.تفاوت ها را نادیده نگیریم.

باید به این موضوع مهم توجه داشته باشیم که افراد گوناگونی که ما قصد برقراری ارتباط موثر با آن ها داریم، از جهت های مختلف، تفاوت هایی اساسی با یکدیگر دارند. سن، خصوصیات اخلاقی و رفتاری، فرهنگ، دیدگاه و جایگاه اجتماعی در انسان ها با یکدیگر متفاوت است. چه بسا کلام یا رفتاری از سوی ما، تعابیر مختلفی را از سوی دیگر افراد در پی داشته باشد، بنابراین ما می بایست در درجه اول، مخاطب خود را به خوبی بشناسیم و با تکیه بر این اطلاعات و با ابزار صحیح و کانال های ارتباطی مناسب، رابطه ای موثر را شکل دهیم و در ادامه بتوانیم او را نسبت به دیدگاه های خود اقناع سازیم.

6.مثبت اندیش باشیم.

همواره در ارتباط با دیگران نیمه پر لیوان را در نظر بگیریم و سعی نکنیم نقطه ضعف های دیگران را شناسایی کرده و بر علیه شان به کار بگیریم. اگر رفتار یا کلام نامطلوبی از مخاطب خود مشاهده کردیم، سعی کنیم یک دلیل منطقی و قابل پذیرش را برای آن پیدا کنیم و از او رنجیده خاطر نشویم. البته این رفتار ما نباید راهی برای سوء استفاده دیگران از ما به وجود بیاورد. در صورت تقویت مثبت اندیشی، به فردی محبوب و مرد اعتماد نزد مردم تبدیل شده و به راحتی می توانیم نظر مساعد ایشان را نسبت به ایده های خود جلب نماییم.

7.از خود واقعی مان دور نشویم.

یکی از مهم ترین دلایلی که باعث می شود دیگران از ما فاصله گرفته و تمایلی به پذیرش سخنان ما نداشته باشند این موضوع است که احساس کنند ما در حال ایفای نقش برای آن ها هستیم و شخصیت واقعی خود را از آن ها پنهان ساخته ایم. با این عمل ما به فردی فریب کار و فرصت طلب در خاطر آن ها تبدیل شده و باعث خواهیم شد تا حس اعتماد ایشان نسبت به ما کمرنگ شود. همواره سعی کنیم در ارتباط با دیگران آیینه تمام نما و واقعی شخصیت خود باشیم تا اطمینان خاطر آن ها را جلب کرده و خیلی زود در خصوص موضوعات و مباحث رد و بدل شده و اختلافات احتمالی به تفاهم برسیم.

8.هوش هیجانی را در خود تقویت نماییم.

هوش هیجانی نوعی مهارت است که ما می توانیم به کمک آن احساسات و عواطف دیگران را به راحتی درک کنیم و به بیانی دیگر از نقطه نظر آن ها به مسائل بنگریم. EQ یا هوش هیجانی به ما این امکان را می دهد که با نوع نگرش دیگران آشنا شوید و بتوانیم واکنش های احتمالی آن هابه موضوعات مختلف را پیش بینی نمایید. از این طریق ما می توانیم روابطی مستحکم با دیگران را شکل داده و بتوانیم نظر مثبت آن ها را به دیدگاه ها و پیشنهادات خود جلب نماییم.

9.صبور و صادق باشیم.

صداقت، مهم ترین عامل در برقراری یک ارتباط سالم و تاثیرگذار است،در صورتی که ما در برخورد با دیگران، با صداقت کامل رفتار نماییم به راحتی می توانیم اعتماد آن ها را جلب ساخته و نتایج مدنظر خود از آن ارتباط را بدست آوریم. موضوع دیگری که می بایست در نظر بگیریم این است که شکل گیری یک ارتباط موثر مستلزم گذر زمان و همچنین فراهم شدن امکانات و شرایط آن می باشد، پس اگر قصد داریم از طریق یک ارتباط موثر، تاثیر لازم را در مخاطب خود ایجاد و از این طریق او را متقاعد سازیم، باید صبر پیشه کنیم.

10.همدلی کنیم.

گاهی تنها توقع مخاطب از برقراری یک ارتباط این است که نگرانی ها و دغدغه های ذهنی خود را با ما در میان بگذارد. در این مواقع نصیحت کردن و ارائه راه حل، نه تنها راه کار مناسبی نیست، بلکه سبب خواهد شد تا او قید ادامه ارتباط با ما را بزند. در مواجهه با چنین افرادی لازم است با صبر و شکیبایی، تمامی سخنان آن ها را شنیده و با استفاده از مهارت های کلامی و غیر کلامی، حس همدلی و همدردی را در آن ها به وجود بیاوریم. بعد از این اقدام، مخاطب به آرامی آمادگی شنیدن و پذیرش سخنان ما را پیدا می کند و ما می توانیم با تکیه بر تکنیک های اقناع، او را نسبت به قبول راه کارها و ایده های خود متقاعد سازیم.

11.خشم خود را کنترل کنیم.

در برخی مواقع مخاطب ما ممکن است به واسطه سطح فرهنگ و آموزش پایین و یا به دلیل عصبانیت و ناراحتی، کلامی نامناسب به زبان بیاورد و یا با انجام حرکتی ناپسند، موجب خشم یا ناراحتی ما شود. در این حالت ما باید با استفاده از تکنیک های خودکنترلی، خشم خود را کنترل کرده و واکنش مناسبی ارائه دهیم. این اقدام ما سبب خواهد شد تا طرف مقابل ضمن پی بردن به اشتباه خود، تحت تاثیر رفتار ما قرار گرفته و خود را ملزم به پذیرش سخنان ما بداند.

12.شوخ طبعی را فراموش نکنیم.

همواره باید در برقراری یک ارتباط، شرایط مکانی و زمانی و از همه مهم تر خصوصیات اخلاقی و رفتاری مخاطب را مدنظر داشته باشیم. موضوع این است که همیشه نمی توان با یک شیوه و روش، ارتباطی موثر را شکل داد. گاهی لازم است با توجه به شرایط حاکم بر جلسه و یا روحیات مخاطبان، کمی از جدیت جلسه کاسته و با استفاده از مهارت شوخ طبعی، دیگران را به شنیدن و پذیرفتن سخنان خود مجاب سازیم. البته این کار مهارت و ویژگی های خاصی را می طلبد و همه ی افراد توانایی به کارگیری این تکنیک را ندارند.

البته واضح است که ما زمانی می توانیم مخاطبان خود را متقاعد کنیم که قبل از آن ها ارتباطی عمیق و اثربخش را در رابطه با آن ها به وجود بیاوریم. برقراری ارتباط اثر بخش نیز خود مستلزم ایجاد توانایی ها و مهارت هایی در وجود خود ما است که دسترسی و تقویت آن ها، تلاش و ممارست بسیاری را طلب می کند، بنابراین اگر می خواهیم در نظر دیگران فردی تاثیرگذار و متقاعدکننده به نظر برسیم می بایست در ابتدا حس اعتماد و اطمینان خاطر را در آن ها به وجود بیاوریم. در صورت تحقق این امر، ما دیگر برای اقناع مخاطبان پر تعداد خود، راه سختی را پیش رو نخواهیم داشت.