شادی درونی چیست؟

شادی درونی احساسی معنوی است. اگر در زندگی از کارهایی که انجام می دهیم رضایت کامل نداریم و شادی درونی را در خود احساس نمی کنیم، اگر شرایط زندگی خود را دوست نداریم، تنها کسی که می تواند به ما کمک کند خودمان هستیم. این مسیری است که به شادی درونی می انجامد.

شادی درونی را بشناسیم

جسم ما تابع حیات مادی است و هر لحظه در حال تغییر است. سلول های فرسوده بدن می میرند و سلول های تازه جایگزین آن می شوند. از هنگام کودکی تا بزرگسالی و بعد پیری بدن مان پیوسته در حال تغییر است، اما واقعیت وجود درونی بسیاری از ما ثابت می ماند. باید بتوانیم نیروی درون خود را آزاد کنیم. باید از اسارت جسم خود خلاص شویم و به روح خود نیز بپردازیم. اگر باور کنیم که روحی هستیم که با توسل به جسم در حیات مادی ظاهر شده ایم، زندگی مان را از هر گونه محدودیت آزاد می سازیم. آن گاه به هر چیزی فقط از جنبه مادی آن نمی نگریم و خواهیم دانست که از نیروی درونی عظیمی برخوردار هستیم. شادی درونی که ما را به خدای رحمان متصل می کند.

شاید داستان مردی که کلیدش را گم کرده بود را شنیده اید. ماجرا از این قرار بود که مرد در زیر نور چراغ کوچه به دنبال کلید گمشده اش می گشت. فردی به کمک او آمد، مدت زمانی که از جست و جوی بی حاصل آن ها می گذشت، آن شخص از مرد پرسید مطمئنی کلید را همین جا گم کرده ای؟ مرد گفت آن را در خانه گم کرده ام.

آن شخص با تعجب پرسید پس چرا این جا به دنبال آن می گردی؟ مرد گفت در خانه هیچ چراغی نداشتم به همین دلیل آمده ام اینجا که روشن است شاید آن را بیابم. وضعیت بسیاری از ما نیز در مواجهه با مشکلات و ناملایمات زندگی به این داستان شباهت دارد، یعنی به جای این که راه حل مشکلات را در درون خود جست و جو کنیم، به شرایط بیرونی متوسل می شویم.

بسیاری از ما با مقصر شمردن عوامل بیرونی از دنبال کردن اهداف و آرزوهای مان چشم پوشی می کنیم. شخصیت و منش خود را به والدین مان نسبت می دهیم و خودمان هیچ مسئولیتی را نمی پذیریم. برای مثال فردی که کم رو و خجالتی است و همین عامل او را از پیشرفت و ترقی باز داشته است ممکن است بگوید دست خودم که نیست من این گونه بار آمده ام و بنابراین نمی توانم انتظار پیشرفت را هم داشته باشم. یا فردی که احساس مسئولیت پذیری ندارد و مرتب کار عوض می کند، می تواند علت ناکامی هایش را به جای نیروی درون به عوامل بیرونی مانند کارفرماهای سخت گیر، کار سخت و یا شیوه تربیت نسبت دهد.

اگر این افراد مساله را در درون خود جست و جو می کردند متوجه می شدند که آن ها انسان های آزادی هستند و قدرت انتخاب دارند. می توانند بهانه آورده و همین گونه زندگی کنند و یا از نیروی درون خود کمک گرفته، خود را اصلاح نمایند و به شادی درونی و حال خوب دست یابند.

ما در قبال همه چیز مسئولیم. وضعیت مالی، تندرستی و سایر شرایط زندگی مان حاصل اندیشه خودمان است. ما فقط جسم مادی نیستیم. اگر مسئولیت اوضاع و شرایط را نپذیریم، وجود ما فقط به این جسم مادی محصور می شود و تنها به حضور در جسمی که به ارث برده ایم محدود می شویم.

شادی درونی با اندیشه و تفکر

اندیشه و تفکر شفابخش است و می تواند دنیای ما را دگرگون کند. ما می توانیم با نفوذ به دنیای درون خود، جنبه های مثبت بیشماری را در خود کشف کرده و آن ها را نمایان کنیم. جهانی که در درون مان تصور می کنیم دنیای ما خواهد شد.

اشتباه اکثر افراد این است که برای رسیدن به شادی درونی مدام به دنبال کسی یا چیزی می گردند، در حالی که منشا شادی را باید در درون خودمان جست و جو کنیم و نیروی درون خود را کشف کنیم. جهان بازتابی از خود ماست. اگر به خودمان مهر بورزیم و برای خودمان ارزش قائل شویم، در زندگی بیرونی نیز همین ها را تجربه می کنیم. پس اگر طالب عشق بیشتر هستیم به خودمان بیشتر عشق بورزیم. کسانی که خود را دوست دارند، دیگران را نیز دوست دارند.

قدرت ذهن (ذهن سازنده)

اگر می خواهیم تغییری در زندگی خود بدهیم و شادی درونی را تجربه اول باید از ذهن خود آغاز کنیم. اکثر ما انسان ها برای خواسته های خود محدودیت قائل می شویم. ذهن ما به گونه ای تکامل یافته است که همواره می خواهد به سوی افکار منفی و چالش آور گرایش داشته باشد. ما تصور می کنیم برای رسیدن به موفقیت از ذهن و هوش کافی برخوردار نیستیم.

دکتر رای هریس می گوید: «سیر تکاملی انسان مغز ما را به شکلی درآورده است که دوست داریم به خودمان رنج بدهیم. ما به ارزیابی خود با دیگران می پردازیم، از خودمان انتقاد می کنیم و سناریو های وحشتناکی را تجسم می کنیم که اکثرآن ها هرگز اتفاق نمی افتند.»

قانون کاشت و برداشت را به یاد دارید؟ این قانون می گوید هر آن چه که بکارید همان را برداشت می کنید. قانون علت و معلول نیز همان قانون کاشت و برداشت است. افکار علت هستند و موقعیت ها معلول. ما می توانیم زندگی خود را عوض کنیم چون می توانیم افکارمان را تغییر دهیم.

هر نوع تغییری از فکر شروع می شود و این افکار هستند که باورهای ما را می سازند. اگر بتوانیم افکارمان را تغییر دهیم، می توانیم شادی درونی را در خود پدیدار کرده و باورهای نادرست خود را نیز عوض کنیم.

شما همان خواهید شد که بیشتر اوقات درباره آن فکر می کنید.

امرسون

افراد موفق بیشتر اوقات درباره آن چه می خواهند و نحوه دست یابی به آن فکر می کنند. اگر مانند افراد موفق فکر کنیم به همان نتایج خواهیم رسید یعنی اگر برنامه ذهنی یک فرد موفق را الگو برداری کنیم می توانیم موفقیت او را نیز تکرار نماییم و این حس زیبا را از درون تجربه کنیم.

چگونه خوش بین و از درون شاد باشیم؟

برای ایجاد شادی درونی راه های شناختی متعددی وجود دارد.

یکی از تکنیک ها ABC  نام دارد که توسط دکتر الیس ارائه شد. اتفاقی برای شما می افتد، به دنبال آن اتفاق فکری به ذهنتان می رسد و آن فکر با تکرار در شما تبدیل به باور می شود. به دنبال این باور احساس یا عملی صورت می گیرد که نتیجه فکر شماست.

برای مثال فردی تحصیلات دانشگاهی خود را زمانی شروع کرد که فرزندانش بزرگ شده بودند.

A (اتفاق ناراحت کننده): روزی نمره پایینی از دو درس گرفته بود.

B (فکر و باور): با خوپ فکر کرد چه نمره های پایینی گرفتم واقعا که خنگم. در این سن درس چه فایده ای برایم دارد؟ حافظه ام خوب کار نمی کند.

C (نتیجه): احساس کرد انسان به درد نخوری است و بسیار افسرده و ناراحت شد و با خود گفت باید درس را رها کنم.

فکر و باور این فرد موجب شد که خودش بدش بیاید و در نتیجه می خواست درس خواندن را که به آن علاقه زیادی داشت کنار بگذارد.

پس وقتی اتفاق ناگواری برای مان روی می دهد به گفت و گوی درونی مان توجه داشته باشیم چون این فکر و باور ماست که باعث به وجود آمدن احساس و واکنش ما می شود. ما می توانیم با زیر سوال بردن افکار منفی و جایگزین کردن افکار مثبت، احساس و رفتارمان را مدیریت کنیم و از درون به شادی دست یابیم.

افکار بدبینانه در صورت تکرار به صورت عادت در می آیند و نه تنها توجه ما را به خود جلب می کنند بلکه ذهن ما را نیز تحت کنترل می گیرند.

تمرین:

سه رویداد نگران کننده ای که امروز برای تان اتفاق افتاده یادداشت کنید و با تکنیک ABC رابطه بین باور و احساس تان را پیدا کنید و ببینید چگونه می توانید احساس تان را خوب کنید.