بنظر شما دوران نهفتگی خلاقیت چه می باشد؟ در این مقاله قصد داریم به دوران نهفتگی خلاقیت بپردازیم.
آیا می دانید دوران نهفتگی خلاقیت چه زمانی است؟!
و چگونه می توانیم این خلاقیت را آشکار سازیم؟!
ضمیر ما مجموعه ای از اطلاعات و داده هاست.این گونه نیست که ما از تمام این داده ها اطلاع داشته باشیم،واین همان ناخودآگاه ماست.گاهی وقت ها زمان استراحت فرد خلاق با کوشش های درونی همراه است.در این هنگام،در ضمیر ناخودآگاه او، روش ها و قواعد ترکیب می شوند و او از آن آگاه نیست.
ممکن است پس از گذراندن یک دوره خلاق، به استراحت بپردازیم،ولی ناخودآگاه ما بیکار ننشسته، پس از چندی دچار رعد وبرق های درونی می شویم و باران تصورات خلاق فرو می بارد. فرد خلاق نباید این حالت را که گاهی وقت ها به الهام و بصیرت تعبیر می شود، نادیده بگیرد.
مثلا ممکن است عنوان شده باشد که فکر ساختن یک فیلم، زمانی که فیلم ساز در جنگلی مشغول قدم زدن بوده به او الهام شده است.این الهام از همان فعالیت های آرام ناخودآگاه گرفته شده،برای به ظهور رسیدن آن نیاز به زمان و مکان خاص و مواردی دیگر است.
یکی از روانشناسان معتقد است:تفکر خلاق چهار مرحله را می گذراند که عبارتند از:
- 1. آماده سازی: جمع آوری و سازمان دهی اطلاعات
- 2. دوره نهفتگی: دوره ای که ناخودآگاه درگیر کوشش ها و تنش های درونی است.
- 3. دوره تنویر: ظهور ناگهانی یک فکر در ذهن فرد خلاق
- 4. ارزیابی: بررسی واقعی نقاط قوت و ضعف عقیده و آزمایش آن
افراد خلاق با نظری دیگر به دوران نهفتگی می نگرند. در زیر به تعدادی ازتعریف ها درباره دوران نهفتگی «کمون» اشاره می شود:
شکسپیر: حمله ای که در آن،قدرت تصور چیزهای مجهول را شکل می دهد.
هنری جیمز فیلسوف آمریکایی قرن نوزدهم: چاه عمیق تفکر ناخودآگاه
امرسون: جویبار درون نگری
لویی استیونس: اجنه در خواب
مک کناچی درام نویس اسکاتلندی: شخصیت نیمه یاغی که برای او نویسندگی می کند.
میلتون شاعر انگلیسی: دوران بی آبی
جان فون نویمان ریاضی دان: وجدان نیمه آگاه
به هر حال هر فرد خلاق اسمی خاص به دوران نهفتگی خود داده است. اما شاید بهترین تعبیر این باشد که دوران نهفتگی به دوره ای اطلاق می شود که فرد ناخودآگاه درگیر یک تنش درونی است. قدرت تداعی معانی ما هنگامی به بهترین وجه فعالیت می کند که آزادانه به حال خود گذاشته شود. در موقع استراحت این کمک کننده خستگی ناپذیر،به سرعت در زوایای پنهان مغزمان به حرکت درامده، دست به ترکیب نظریه ها می زند.
بهره وری از دوران نهفتگی خلاقیت
در این جا برای پربار شدن و به نتیجه رسیدن دوران نهفتگی،دو روش پیشنهاد می کنیم:
1. روش های منفعل:
خواب یا چرت زدن
تنهایی
قدم زدن
یوگا
غوطه ورشدن در آب
هدف از به کار بردن این روش ها،این است که خود را در یک وضعیت آرام قرار دهیم تا بتوانیم به مرحله تصور خلاق ناخودآگاه وارد شویم.
یکی از این روش ها خواب است.در خواب انسان در یک وضعیت آرام قرار دارد و ناخودآگاهش با آرامش به کوشش و پیگردهای خلاق ادامه می دهد.بسیاری از افراد خلاق،در حالت خواب یا در حال چرت زدن به نظریه های خلاق رسیده اند.
همچنین بخوانید: هفت راه حل مهم برای تقویت تمرکز ذهن
راه دیگر انتخاب یک فضای خلوت و آرام و به دور از سرو صدا و محرک های آزاردهنده است. مورد دیگر که می تواند دوران نهفتگی خلاقیت انسان را پربار کرده و به ثمر رساند، انجام دادن تمرین های آرامش بخش است. در این حالت می توان افکار پراکنده را دور ریخت.
راه دیگر شنا کردن یا غوطه ور شدن در آب است.در این حالت عضلات منبسط شده حالت سرخوشی و آرامش درونی در فرد ایجاد می شود.
2. روش های فعال:
علاوه بر روش های منفعل،لازم است راه های فعال را نیز در دوران نهفتگی خود اجرا کرده، فعالانه از این دوران مراقبت کنیم. در این خصوص،هر کسی به نوعی برخورد می کند که به طور خلاصه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- 1. قدم زدن
- 2. مبارزه با جمود،سرسختی و امتناع از برخورد مکانیکی
- 3. انجام دادن کارهای ذوقی مثل نقاشی،طراحی و موسیقی
- 4. انجام دادن بعضی فعالیت های ورزشی آرام کننده
- 5. پرداختن به امور معنوی از جمله مطالعه کتاب های مذهبی،خواندن دعا و ارتباط با خالق خود
احساس های سرگردان خود را یادداشت کنیم. سعی کنیم در هر لحظه نظرهای خود را ثبت کنیم. ضمیر ناخودآگاه ما، کارخانه ای است که شبانه روز در حال فعالیت است.این کارخانه تولیدات گوناگونی دارد. بعضی وقت ها یک احساس کوچک و گاهی هم یک تفکر و عقیده ناب تولید می کند. لازم است از این نظریه ها به خوبی مراقبت کنیم و احساس های خلاقانه خود را ثبت کنیم.
همچنین بخوانید: قرص هایی که آدم را باهوش، با انگیزه و متمرکزتر می کنند!!
گاهی برای چند ثانیه چه در خواب چه در بیداری فکری ناب از آتشفشان درونمان فوران می کند که اگر آن را ثبت نکنیم ممکن است ساعتی بعد از ذهنمان پر بکشد. چه بسا این عقیده ناب منشا یک فرمول، نظریه،اثر هنری یا یک شعر جهانی باشد. والد و امرسون براین موضوع تاکید داشته اند که از تدابیرباید هوشیارانه محافظت کرد، زیرا بدون آن که در جست و جویشان باشیم، به ما رو می آورند.
لازم است به نحوی بسیار فعالانه، هرگونه احساس را که در خواب، بیداری، در حال پیاده روی،مسافرت، مهمانی و…به ما رو می آورد، به سرعت به دام بیندازیم. زیاد به حافظه مان اعتماد نکنیم و نگوییم حالا که فرصت دارم، آن را در حافظه ام نگه می دارم و در فرصتی مناسب یادداشت می کنم. بهانه سازی نکنیم.نگوییم حالا خسته ام، خواب آلودم، امتحان دارم و… همیشه دفتر یادداشتی همراهمان باشد، تا به محض شروع رعد و برق های ناخودآگاه و بارش باران احساسات،آن ها را ضبط کنیم. به خاطر داشته باشیم که بعضی از احساس ها فقط یک بار در وجودمان جرقه میزند.
